Trzech malych...yik...orków szło przez wieś...yik...jeden spadł...yik...-bezładnie nucił pieśń zasłyszaną dawno u ojca. Krasnolud chyba miał już dość piwa...zza stosu kufli rozejrzał się po karczmie.
-Mało...brr..prr..umph...- co chyba miało znaczyć, że znikoma ilość towarzyszy do picia uniemożliwiała dalszą zabawę.
-Wyodze-powiedział na głos, niedbale rzucając kilka złotych monet karczmarzowi...i prawie doszedł do drzwi kiedy nogi zaplątały mu się w niewyjaśnionych okolicznościach i padł jak długi na podłoge karczmy...
-Toporek...zapomniałem...yik-starał się sam siebie wytłumaczyć.
Po kilku chwilach drzwi karczmy otworzyły się i na ulicę wytoczył się krasnolud. Najpierw jego głowa, potem powoli acz niechetnie podążał za nią tułów a na końcu ręce.
-Znowu to samo-była to ostatnia w miarę trzeźwa myśl przechodząca przez umysł krasnoluda kiedy ten oddalał się wraz z ciałem w dół ulicy...
Mijając ledwie trzymającego się na nogach krasnala, Ghazghkull podszedł do ledwie trzymających się na zawiasach drzwi, pod jeszcze gorzej wyglądającym szyldzie. Otworzył namiastkę drzwi z impetem i wszedł do środka.
Ja jest wielki niepokonany Ghazghkull! Największejszy i najlepsiejszy ork w hordzie, żądam piwa i mięsa!- wrzasnął na całe gardło zagłuszając nawet rzępolenie koto podobnego. Podszedł do pustego stolika w kącie i usiadł na chwiejnym krzesełku, ledwie wytrzymującym jego ciężar. Poprawiając wyglądające jak okute nogi od stołu pałki wywrócił się na krzesełku, całkowicie je łamiąc. Szybko wstał i otrzepując kilka pozszywanych łachów służących mu jako odzienie, szybko wziął inne krzesło i przyjmując dumną pozę czeka na zamówienie. Po kilku minutach coś co mogło być kilka dekad temu ponętną kelnerką przyniosła bliżej nieokreślony ochłap mięsa w czymś co po zamknięciu oczu i zatkaniu nosa mogło uchodzić za sos. Ghazghkull tylko tępo łypnął swoim jedynym sprawnym okiem na mięso i napitek przypominający w wodę z kałuży po dodaniu uryny i zaczął konsumować bez większych oporów patrząc uważnie na resztę klienteli tego przybytku.
Dokończywszy swój posiłek i dopijając piwo z dziwnymi czarnymi grudkami, które wcale mu nie przeszkadzały a wręcz przysparzały pewnej rozrywki pływając w kuflu,wstał ostrożnie z niepewnego krzesełka ledwo utrzymującego tak dużą masę podszedł do baru. Na prawe oko Gorka! Co to ma być?-pomyślał, patrząc na nieudolnie ulepiony z substancji wątpliwego pochodzenia ząb, niepokojąco przypominający odrobinę większy kieł Orka. Gapiąc się tak przez dłuższą chwilkę, stwierdził że nic się ciekawego nie dzieję i jednak ruszy w dalszą wędrówkę. Bez słowa ruszył do wyjścia po drodze zgarniając samotnie leżący toporek i wyszedł w ciemną noc ku dalszym wyzwaniom.
W drzwiach stanął masywny człowiek, postury, której nawet ork by się nie powstydził. Rozejrzał się po karczmie, która wydawała mu się dość obszerna.
No tak, tu spokojnie poczekam sobie do jutrzejszego turnieju - pomyślał
Rozejrzawszy się wokół w poszukiwaniu znajomych twarzy, spoczął przy wolnym stoliku. W karczmie roiło się od gości. Pewnie wszyscy zjechali już na turniej. Ciekawe czy są wolne pokoje... Zostawiając przy stoliku swój tobołek podszedł do karczmarza. Za ciężki, nikt nie wyniesie niezauważenie.... Po chwili wrócił do stolika z kuflem złocistego napoju. Wyjąć gorzałkę czy nie? Nieee... Jutro turniej, a samemu wszak pić nie będę.... Kelk usiadł spokojnie i w zamyśleniu zaczął powoli sączyć piwo.
Wewnątrz karczmy był gwar , ludzie pili, gadali, gdy nagle było słychac łomot walenia do drzwi. ?dziwili się ludzie bo nigt nigdy nie pukał tylko odrazu wchodził. Karczmiarz z przekleństwem na ustach bo ktoś oderwał go od roboty, zamaszystym ruchem otworzył drzwi ale nikogo nie spotkał. Zobaczył tylko przybitą kartkę z takim tekstem:
" PALADYN TSUMOSO RASY LACERT NIE ŻYJE.
Tych którzy go kochali i tych którzy nienawidzili informujemy że
pogrzeb odbedzie się 17 Czerwca wieczorem około godziny 20.
Ceremonia pogrzebowa organizowana jest przez Błękitną Gildię.
Z wyrazami szacunku
Błękitna Gildia"
_________________ W tym szaleństwie jest metoda.
Wal ich wszystkim, co masz.
Wal ich mocno i szybko.
Wal ich, póki nie przestaną się ruszać.
Oto metoda.
W całym Rivangoth zauważyć można było komunikaty o śmierci Tsumoso, rozklejone przez Błękitnych, pod większością z nich doczepiona była druga kartka. Także tu.
-No, to już ostatnia, teraz można się napić. - Sharez wszedł do środka, nie zamierzał tu długo siedzieć, tylko tyle ile zajmie wypicie piwa.
-Karczmarzu, piwa, jeno dobrego, a nie jakieś szczyny
Nieco rozżalony na cały świat Bjarnie ostatecznie nie dotarł do portu tylko zawitał do jednej ze stołecznych spelun.
- Piwa - obwieścił karczmarzowi i poczłapał do pierwszego wolnego stolika siadajac z westchnieniem. Cały czas chodziło mu po głowie wczorajsze zajście. Dość mgliście przypomniał sobie, że Ikarek wspominał coś o pogrzebie. Powoli zaczął sobie przypominać pozostałe fakty. Ceremonię obstawiała stołeczna straż. W sumie jeden karzełek ale zawsze. Przypomniał sobie znaną wszędzie gnuśność władz i ich sługusów.
- Czyli musiał być jaki znaczny - wydumał - A takiego przeca w gatkach samych nie chowają - powrót na wyspę zbliżał się nieuchronnie ale do tej pory więcej wydał niż zarobił - Sam przeca nie polezę - zasępił się nieco.
Awruk zjawił się w karczmie niecała godzine temu. Od pewnego czasu drzemał przy piwie puszczając leniwie, choć nie zawsze dyskretnie bąki. Nie da sie ukryć ze doskwierała mu nuda. (Chwilowa abstynencja od przemocy sprawiła że abstynencja alkoholowa całkowicie znikneła ze słownika Drowa. Jak to mówią święte pisma "równowaga w naturze musi być" to też Pirat zbytnio nie walczył z przeznaczeniem i pił dość sporo... różnego rodzaju trunki i w różnych lokalach.) Do lokalu weszła znajoma osoba, Drow chwile pomyślał po czym dla pewności dopił reszte piwa i zawołał w kierunku Bjarniego:
- A cóż to Macie nie poznajecie już dawnych kompanów... - Drow wykrzywił gębe - Chyba że alkohol całkiem Ci juz na oczy padł! - zarechotał lekko
_________________ Język mym mieczem, gęba mą tarczą.
Mat obejrzał się i z niesmakiem zarejestrował pojawienie się Awruka.
- Witaj brachu - machnął łapskiem na powitanie - Mój wzrok zaiste niedomaga ale to nie trunki ani wiek są temu winne. Wczoraj żem bywał na ceremoni, która pod szyldem błękitu przebiegała i do dziś mam mroczki w oczach - wzruszył ramionami - Coż sporo tego tałatajstwa się tu pląta - dodał jeszcze - A ciebie co tu sprowadziło - spytał bardziej z grzeczności niż z ciekawości.
Drzwi uchyliły się na oścież ukazując przebranego w przybrudzony wapnem, murarski kitel, mrocznego elfa, na domiar wszystkiego, pijanego w sztok.
-Oszo chodzi w tym mieście? Gdzie nie wlezę tam coś piją.-na przybrudzoną murarskim kitem facjatę, wypełzł obelżywy uśmieszek. -Na szczeszcze ja szatko odmawiam.- czknął doniośle i wątpliwym krokiem skierował się do szynkwasu. Po drodze do celu wyrosła przed nim postać Bjarniego, którego nie sposób było ominąć. Drow uderzył z impetem w pirata.
-Przepraszam dobry człowieku, widziałeś gdzieś może kurchan?-zapytał bełkotliwie przesuwając wzrok od sfatygowanych butów aż do gęby nieznajomego.
-Eeee zaraz ja cie znam.-dodał gdy skończył lustrację.
-I ciebie też.-dodał na widok Awruka. -Macie może jakiś wolny stolik?
Mat zlustrował kompletnie pijanego Kalama, dla którego każdy rejs ku stolicy był okazją do kompletnego schlania się. Co najdziwniejsze nie robił tego na pirackiej wyspie co Bjarnie traktował jako swoisty ukłon ku kobietom mieszkającym na Yberii.
- Tam leżał jeden. Jeszcze przed chwilą - wycelował paluchem w głąb sali - Kurhan jak marzenie, nic tylko obmurować - dorzucił jeszcze zastanawiając się skąd jego kompan wytrzasnął takowe wdzianko.
Drow spojrzał z zadowoleniem na pusty kufel. To był dobry ruch.
- No prosze prosze śmietanka wśród żeglarzy sie w jednym miejscu zbiera - Drow zarechotał cicho, po czym spojrzał niepewnie na nawalonego Kalama i zniszczonego alkoholem Bjarniego - no może nie śmietanka a zsiadłe mleko ale i tak nie jest zle. Takie wydarzenie trzeba oblać, Bjarnie bądz tak dobry i postaw kolejke... nastepna oczywiscie ja bede stawial - puścił oko do Mata - A ty Kalam może już klapni sobie, bo widać ze nadal Cie kołysze od tego nadmiaru żeglowania
_________________ Język mym mieczem, gęba mą tarczą.
-Sze żbuduje.-mrugnął do mata oddając mu salut ręką, po czym skierował swe kroki w głąb pomieszczenia anektując stolik, posiadający tylko jednego użytkownika.
-A tamten.-wskazał na Awruka, trącając łokciem nieznajomego. -Sze mleczarstwem para.-tu zrobił przerwę wychylając butelkę stojąca na stole. -Pewno dlatego taki non stop skwaszony łazi.-wytarł usta wierzchem dłoni.
Mat buchnął śmiechem obserwując krzywą minę Awruka.
- Niby schlany a jak wyrocznia jaka gada - przyjrzał się wdzianku Kalama - Robote podłapałeś elfie czyś tylko te ciuszki pożyczył - spytał podpitego kamrata - Bo jakby nie patrzył majster z ciebie jak malowanie. Brudny, śmierdzący i pijany - zarechotał - Na wyspę czas wracać bo tu jeno zgnuśnieć można - zmienił nieco ton - Ale jaki grosz zdało by się zarobić coby chleba choć na drogę zakupić - przeliczył w myslach ceny gorzałki w stolicy - I to niemały grosz - dodał kwaśno.
Siadaj w końcu bo zaraz z pionowej przejdziesz do pozycji poziomej a ciezko sie wtedy rozmawia - Drow wskazal krzesełko naprzeciw siebie - o tu masz wolne miejsce, siadaj i gadaj skadś takie wdzianko zdobył - Awruk przyjrzał sie z rozbawieniem dziwacznemu przebraniu Kalama, wiedział przeciez ze taki z Drowa murarz jak z koziej dupy trąbka. Do uszu pirata dotarły słowa Bjarniego - Eee zarobić? Ale chyba nie ten tego no wiesz... pracując?
_________________ Język mym mieczem, gęba mą tarczą.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
DISCORD a co mi tam...
